استفاده نوجوانان از تلفن همراه آسیب شناسی و روش های فرهنگی و فنی مقابله

گسترش کاربری تکنولوژی های جدید ارتباطی آثار مثبت و منفی متفاوت و گاه متناقضی برای گروه های گوناگون جمعیتی و اجتماعی به دنبال دارد. بنابراین، بهره گیری از دانش و تخصص کارشناسان ارتباطات در حوزه سیاست گذاری فرهنگی ـ ارتباطی به کسب شناختی دقیق تر از جامعه منجر شده است و افزایش اثرهای مثبت و کاهش پیامدهای منفی را به دنبال دارد. به میزانی که متخصصان سیاست گذاری ارتباطی ابزارهای کاراتری برای کندوکاو و تعیین سیاست ها در اختیار داشته باشند، به دیدگاه هایشان بیش تر توجه شود، و مبنای برنامه ها قرار گیرد می توان انتظار داشت جامعه با آسیب های کم تر بتواند بهره مندی بیش تری از این فناوری ها داشته باشد. در این مقاله، کوشیده ایم ضمن ترسیم تصویری اجمالی از وضعیت اقتباس تلفن همراه از جانب نوجوانان ایرانی و الگوی کاربری آن و با مرور تجربه کشورهای گوناگون راه بردهای کلی در سیاست گذاری مصرف رسانه ای این گروه را از نظر بگذرانیم. نگاهی به تلاش های سایر جوامع در این زمینه نشان می دهد که می توان با درگیر کردن بازیگران اجتماعی گوناگون (مدرسه، مربیان، و خانواده) و با اتخاذ سیاست های ارتباطی کلان (واردات، تولید، و عرضه گوشی های مخصوص نوجوانان، آگاهی بخشی به والدین و نوجوانان1 و افزایش سطح سواد رسانه ای)، به سازمان دهی قاعده مند الگوی کاربری نوجوانان از تلفن همراه دست یافت.